Ναι, υπάρχουν και αυτοί οι εργαζόμενοι που, παρά τις υψηλές δεξιότητές τους και την ταχύτητά τους, η δουλειά τους έχει λάθη και η ποιότητα των αποτελεσμάτων τους είναι χαμηλότερη απ’ αυτή που θα περίμενε κανείς ή που θα μπορούσαν.

Ίσως να δίνουν μεγαλύτερη αξία στην ταχύτητα παρά στην ακρίβεια και την ποιότητα.

Δεν είναι ασυνήθιστο μέλη της ομάδας να νιώθουν υπερφορτωμένα με πολλές εργασίες να βιάζονται να τις ολοκληρώσουν, επειδή νιώθουν άγχος να τα προλάβουν όλα. Προσπαθούν να τελειώσουν όσο πιο γρήγορα γίνεται για να περάσουν στα επόμενα.

Ο συνδυασμός ανυπομονησίας και ανταγωνιστικότητας δημιουργεί ένα τοξικό μείγμα, που τους ωθεί να τρέχουν να ολοκληρώσουν τις εργασίες τους. Για τους ανυπόμονους, η βιασύνη με τον καιρό μπορεί να φαίνεται αναγκαία ή ακόμα και φυσιολογική. Η υπερβολική αυτοπεποίθηση, η απόσπαση προσοχής, ο κακός προγραμματισμός και η πίεση των προθεσμιών μπορούν επίσης να οδηγήσουν σε αυτή την «τρέλα» για ολοκλήρωση.

Όποιος κι αν είναι ο λόγος, το αποτέλεσμα είναι: δουλειά χωρίς βάθος, χωρίς ακρίβεια, χωρίς ποιότητα και σχεδόν καμία αποτελεσματικότητα. Αυτοί οι άνθρωποι χρειάζονται να επιβραδύνουν.

Η λύση απλή για τους ηγέτες που είναι διατεθειμένοι να συγκρατήσουν αυτή την ορμή. Θα πρέπει να «σπάσουν» τις εργασίες και τις αναθέσεις σε μικρότερα κομμάτια και θα απαιτούν έλεγχο ποιότητας πριν το επόμενο στάδιο.

Με την καθιέρωση των «σημείων ελέγχου», που μπορεί να περιλαμβάνουν και ενδιάμεση ανατροφοδότηση, οι ηγέτες μπορούν να συγκρατήσουν όσους κινούνται πολύ γρήγορα.

Κανείς δεν απολαμβάνει τους ελέγχους ποιότητας, οπότε αυτοί οι ‘βιαστικοί’ που υποκινούνται συχνά σε αυτούς τους ελέγχους, μαθαίνουν να επιβραδύνουν με στόχο, να τους αποφεύγουν στο μέλλον.

Εναλλακτικά (και να το “σηκώνει” η κουλτούρα της εταιρείας) μπορούμε να ενσωματώσουμε αξιολογήσεις από ομοτίμους τους. Η αξιολόγηση από συναδέλφους είναι συχνά πιο ειλικρινής, και τα ανυπόμονα μέλη τείνουν να μειώνουν την ταχύτητά τους, να προσέχουν περισσότερο και να βελτιώνουν την ποιότητα, ώστε να κριθούν θετικά από τους ομοτίμους τους. Αν αυτό γίνει σωστά, θα επηρεάσει και το δέσιμο της ομάδας.

Οι ηγέτες πρέπει επίσης να θυμούνται ότι παίζουν τον πιο σημαντικό ρόλο στον καθορισμό των προθεσμιών και του όγκου εργασιών που αναθέτουν! Αν τα μέλη της ομάδας μόλις πρόσφατα άρχισαν να βιάζονται, μπορεί απλώς να μην έχουν άλλη επιλογή.

Η υιοθέτηση μιας πιο μετρημένης προσέγγισης απαιτεί από τα μέλη της ομάδας να έχουν τον χρόνο, τους πόρους και τη σαφήνεια προτεραιοτήτων για να πάρουν καλύτερες αποφάσεις.

Η ποιότητα δεν ωφελείται ποτέ από τη βιασύνη. Η υπερβολική ταχύτητα κατά κανόνα οδηγεί σε παραλείψεις. Τα λάθη είναι αναπόφευκτα, αλλά η βιασύνη είναι πάντα επιλογή.

Αθανασόπουλος Γιάννης ΜΒΑ
NLP Master Trainer | Business Coach | Developer

- 1η δημοσίευση στο epixeiro.gr  https://www.epixeiro.gr/article/552979